tina turner 2 (ofzo)

allestmaal

  te laat, te laat te laat.    -naar bed.-

en ’t ging zo goed , deze week.

altijd braaf op tijd, vóór half drie.

 

en potdikkeme,

nou morgen ook nog een uur korter slapen

en

het had nog wel zó leuk kunnen worden,

bij dat dansen,

 

afijn. morgen zien we verder.

Ben wel voornemens om te komen hoor, dat wel.

 

Bij Tina Turner:

ik kom dus na de pauze in altered state de trappen weer af,

ga naar m’n zitplaats, en kijk, staande, wat achterom,

het is nog pauze,

en dan is het er dus meteen weer:

dan heb ik dat oogcontact met mensen. Vrouwen merendeels.

Twee vrouwen (een moeder, ouder dan ik, met dochter) op m’n eigen rij. En dan verder weg, nòg weer twee vrouwen. Ambonees,

 

En in beide gevallen is er dus meteen dat

– ja vertel mij nou es wàt …

Dat contact. Bwoem.

Maar ik zou wel es willen weten hoe dat nou

aan de andere kànt beleefd wordt.

ik bedoel: zij voelen het ook, beleven het ook, whatever.

En ze zijn grappig geamuseerd, geïntrigeerd, da’s duidelijk.

Maar verder, maar wat? Wat zien zíj.

 

Maar anyway: Toen ik die paar contacten even gehad had, 

-en dus hàd-

was er bij mij ook geen enkele drempel meer,

geen rem om me verder nog ergens in te houden.

Dat was gewoon:   -kláár.

ik wist, ofzo, dat er voldoende connectie was.

Voldoende connectie .. in dat veld. in die toestand.

Welk veld?  Welke toestand ?

 

‘k ga even slapen.