Alles is mogelijk?

was wel van plan om deze kleine advertentie in de dagbladen nog es wat te herhalen. Tussen al het andere nieuws weet ik dan dat er tenminste één aardig lichtpuntje in de krant staat.

Alleen kom ik natuurlijk tijd tekort. Om het toe te lichten.

Er zijn wel tien of twintig manieren om de “alles is mogelijk” stelling te onderbouwen. Neem bijvoorbeeld deze:

je ziet een tafel. Maar. Je ziet de tafel “ginds”, maar je ziet ‘m pas, je begìnt ‘m pas te zien als het beeld van de tafel op je netvlies valt. In de psychologie hebben ze daar de termen “distale”  en “proximale” stimulus voor bedacht.

Je begint ‘m pas te zien, als de prikkels je lijf binnenkomen. (En het wordt pas serieus een tafel nadat die prikkels een heel traject door de hersenen hebben doorlopen.)

Dus wat is eenvoudiger dan, als je een àndere tafel zou willen zien, de prikkels zoals die in je oog komen te veranderen ìn je oog. Dat kàn – als je er in slaagt om met je bewustzijn in te grijpen op het voor-bewuste deel van de informatie-verwerking. En dat kan. Maar het vereist training. Wat je moet gaan doen is “stil staan” bij wat er in je lijf gebeurt vóórdat je je er bewust van wordt. Die training heet meditatie.  Oefening.  Oefening in het stil staan. Het stil staan bij.

En het is via die oefening, dat de wereld zich gaandeweg ontwikkelt tot de wereld die jij wenselijk acht.(Of, andersom en tegelijk, dat jij je meer kunt vinden in de wereld, zoals die zich aan je voordoet).

This is all for today, folks.

En of de wereld er beter van wordt?
Ik zou denken van wel. En dat valt met cijfers te onderbouwen.
Een verhaaltje dat aansluit op het bovenstaande zette ik zojuist in m’n hyves
(die trouwens wel veel gemakkelijker werkt dan dit wordpress gedoe.)

____________________________________________

En hoe deze dingen in de praktijk kunnen werken mag blijken uit het volgende kleine voorbeeld. Ik had een auto gekocht.  En een dag later krijg ik van de verkopende partij een mail.

Zijn mailtje ging  als volgt:   “Vandaag de euro’s bij de bank gestort, kwam erachter dat het slechts E (xx) was.  Kan het zijn dat we ons 150,- verteld hebben? Volgens mij heb ik het nergen laten slingeren….. Mocht het zo zijn dat je het bedrag “over” hebt, wil je dan zo vriendelijk zijn deze over te maken op rek nr. … ”

________________________________

En mijn antwoord aan hem:
“… dat wij ons verteld hebben -ik geloof er niks van. Maar het moet leuk blijven voor beide partijen, ongeacht,   en het grappige is: wij zijn alletwee eerlijke partijen, en daarom zou het sneu zijn als het in een kater afliep.  Ik weet wel hoe het af gaat lopen: als we d’r verder niet uit komen gaan we de schade delen. Dat is wat jij ook  gedacht hebt. Maar laten we niet overijld zijn… ”
___________

En ik stuurde er nog een mailtje erachteraan:

“deze gedachte wil ik nog toevoegen: bij het lezen van jouw bedroefde bericht komt bij mij de spontane reactie boven: “alsof de duvel er mee speelt.”  En omdat ik in m’n restaurant 1 kassa heb en een heleboel verschillende medewerkers, kan het in zo’n bedrijf ook gemakkelijk gebeuren dat je denkt dat er geld zoek is. En dan komt me meestal ook die gedachte op: “alsof de duvel er mee speelt.”

Maar wat in zo’n situatie het ergste is, het meest schadelijk voor de mensen en het bedrijf, is als er daardoor wantrouwen ontstaat. Want dat verpest de sfeer, de dynamiek, de omzet. En soms, wel: ik denk dat het soms inderdaad kan zijn dat “de duvel”  ermee speelt, want (hoewel ik religieus gezien net zo gemakkelijk kan zeggen dat ik “nergens in geloof ” ) het is er die duvel allereerst om te doen om wantrouwen te zaaien. En die kans geef ik hem dus nooit.

Dus pleeg ik bij “missing money”  àlles te willen geloven behàlve dat iemand  opzettelijk de boel loopt op te lichten.   -En meestal vinden we de missing link dan wel weer terug. Op duizend verschillende manieren komt er dan een góede oplossing voor het gemiste, en wordt het “gat” verklaarbaar.

En zo ga ik er hier dus ook mee om:  ik zal den duvel niet de kans geven om de sfeer te bederven. Maar blijf er behoorlijk zeker van dat we het geld wèl correct neergeteld hebben.  Ik hoor later nader van je.”
_______________________________________

En de volgende dag  zijn antwoord:
“Vandaag had ik al het gevoel dat ik wellicht te snel heb gemaild en daardoor wantrouwen heb gecreëerd, wat natuurlijk niet m’n bedoeling was, of is.  Ik zag vanavond je reacties op mijn mail, en ja: Ik had weer te voorbarig gehandeld !   Ben al mijn stappen nog eens na gegaan en natuurlijk, bovenop de kast vond ik die 3x E 50,-    “…. De missing link ….” Natuurlijk m’n wel gemeend excuus, ik had gewoon beter moeten kijken!

___________________________________________________

Waar ik bovenaan begon met een “tafel” als voorbeeld,
daar werd dat hier praktisch toegepast met 150 euro.
Zo kun je daarmee omgaan: met het creëren van werkelijkheid.