statements

(10 0411, ma)
Lijden tot het einde is een ode aan de schoonheid.

(de schoonheid van de schepping die elke lijden nog zo on-noemelijk te boven gaat. (maar ìk ben blij met mijn gezond van lijf en lijden. Dat wel.)
_______________________________________________________

Je-zelf zijn in alleen-zijn is geen mens-zijn.
________________________________________________________

ik blijf lachen tot mijn laatste snik.
________________________________________________________