ik word gevolgd. las ik in de e-mail. moet ik zeker vaker wat gaan schrijven.
nou ja … Of niet, natuurlijk. Maar ga zoda’lijk wel dansen. met Ras Udo.
Men zie onder mijn Facebook-vrienden.  One Unity Splash , heet zijn feestje.
In Club Lite, Jan van Galenstraat 24, Amsterdam.

voor de trein springen?

en als je jongere bent en overweegt om je voor de trein te gooien,  omdat je het idee hebt dat je ondraaglijk zwaar gepest wordt ofzo, dan zou je toch eerst nog es met mij moeten komen kennismaken.  Want wij hebben zo nog wel es wat mogelijkheden achter de hand.

geweld op school enzo ?

via de tm-website die in het voorgaande stukje gelinkt wordt pik ik even dit filmpje op. En het is niet het enige filmpje dat geleverd kan worden. In de San Francisco area is er ook zo’n school:  kinderen konden er niet komen zonder onderweg te moeten opletten voor toevallig rondvliegende kogels. Een high risk area, noemen ze dat. Gingen vooral naar school omdat ze daar meestal rustiger konden slapen dan thuis. Zo’n soort situatie. En inmiddels? (sinds ze daar de tm-techniek hebben ingevoerd) :  staat die school hoog in de lijst van beste scholen. Jawel.
http://youtu.be/OcEiQpOdeYc
Geïnteresseerden moeten ook es googelen op David Lynch en DLF-TV . Daar vind je wel een filmpje met het schoolhoofd van die San Francisco school.
Vragen we ons hooguit nog af waarom het allemaal zo lang moet duren. Voordat het onderliggend bericht doordringt. Bij mensen met kinderen, bijvoorbeeld.

grens recht -ofzo

het valt me op dat ’t bij m’n Facebook vrienden nergens ging over de grensrechter. Dat zal komen van het soort vrienden dat ik daar gekozen heb. Des te beter. Maar toch, dan maar. Wij zien hoe alle praatprogramma’s zich in de gebruikelijke machteloosheid (maar ach, wat maakt ’t uit – zolang we maar iets hebben waar we kijker-grijpend over kunnen praten) afvragen wat er aan te doen valt.
Vroeger zouden we er nog wel direct op gereageerd hebben met een blijde boodschap. Maar inmiddels, na jaren van aanbieden en terzijde gelegd worden, halen we d’r onze schouders bij op met een berustende houding van “nou ja, als je ’t toch niet kunt geloven moet je het gewoon maar niet geloven he. -en vooral niet uitproberen.”  Máár …
Tempora movent et nos in illis. Tijden veranderen en wij in hen. Fortunam Audentes Adiuvat. Niet dat het wat uitmaakt maar da’s ook latijn. Of Latijns, wat wij plachten te grappen om onszelf te onder-scheiden van het plebs dat de wet niet kent. Deze laatste zinsnede is dan weer bijbels. Ook een manier om je te onderscheiden.
Whatever.
Kortom:

“Wie gele bladeren aan zijn boom ziet kan proberen om de bladeren op te poetsen. Maar een ervaren tuinman doet iets aan de voeding van de wortels.”
Het schoppen van grensrechters en het hebben van korte lontjes en alles dat daaraan verwant is,
zijn als de geel wordende bladeren van de kamerplant. Het zijn de uitdrukkingen in het zichtbare (het boven-grondse) van iets dat in het òn-zichtbare genezen kan worden.
Als er nu , door een groep betrokken burgers, bedrijven, ideële instellingen of van regerings-wege, een groep  wordt geïnstalleerd en onderhouden van 500 tm-sidha’s  die dagelijks gezamelijk hun tm-sidhi programma (inclusief yogish vliegen) doen, dan zul je zien dat de verbondenheid tussen de mensen (tussen àlle burgers van deze NL-samenleving)  toeneemt. Meer verbondenheid betekent dat de ene mens automatisch van binnenuit meer verbonden is met de binnenkant van elk mens (dier en ding). En dat leidt ertoe dat hij minder snel dingen doet die de ander niet leuk vindt, en dat hij beter inspeelt op wat die ander wèl leuk vindt of wat zijn vaardigheden zijn. Vertaald naar statistieken betekent dat: minder ongelukken op de weg, minder ziekmeldingen en ziekenhuis-opnames, en minder criminaliteit. Wat samengaat met een verbeterende economie, een snellere ontwikkeling van wetenschap, afname van broeikas-gassen, en zo verder.
Een affaire die de gemoederen een week eerder nog bezig hield was het “Stapel-fenomeen”: verzonnen onderzoekjes die door weten-schappelijke tijdschriften en brede media gretig worden ontvangen en geciteerd. Het “omgekeerd Stapel effect” doet zich ook voor: kwalitatief sterke onderzoeks-resultaten die niet worden gewaardeerd omdat ze te onwaarschijnlijk geacht worden of omdat de achterliggende theorie niet gewaardeerd en/of niet begrepen wordt.
Dat gebeurde tot nu toe stelselmatig met onderzoek naar waar mijn bovenstaande beloftes in kunnen worden samengevat: het Maharishi-effect. Mooiste voorbeeld daarvan vonden we (begin jaren 90) in het voorwoord van de redactie van het wetenschappeliljke tijdschrift  “Journal of Conflict Resolutions“.  Er was de redactie een artikel aangeboden waarin experimentele bewijzen werden aangedragen voor het Maharishi-effect. Tenslotte heeft die redactie dat artikel aangenomen, maar niet zonder een uitgebreid voorwoord waarin ze zich verontschuldigde: vanwege de onwaarschijnlijkheid van de hypothese en de ongewoonheid van de achterliggende theorie zouden ze het artikel liever níet geplaatst hebben, maar … het voldeed werkelijk aan àlle eisen die je aan een wetenschappelijk artikel kunt stellen, en daarom -geprezen zij hun integriteit- hadden ze tenslotte besloten om het mèt dat voorwoord toch te plaatsen.
En voor het overige verwijs ik nu maar even simpelweg naar de algemene tm website: www.tm.nl  , alwaar je vast en zeker ook alle literatuur-verwijzingen in detail kunt vinden.

En bovendien kun je altijd bij me komen eten, praten we ondertussen verder, terwijl je onderwijl de tm-sidhadorp atmosfeer hebt geproefd.
Het Vegetarisch Restaurant Lelystad

vliegen in Zuid Amerika

zo hoog kom ik op ’t moment niet -meer.. maar dat is tijdelijk.